Hoewel de glasvleugelpijlstaart geen bedreigde vlinder soort is, wordt hij niet zo vaak waargenomen. Ik was dan ook blij verrast met dit exemplaar en mijn snelle fotootjes met de gsm

Glasvleugelpijlstaart (Hemaris fuciformis)       Groep: nachtvlinder         Familie pijlstaarten (Sphingidae)

De glasvleugelpijlstaart heeft met zijn dik harig geelbruine lijfje, voorzien witte band en een zwart achterwerk wel wat weg van een groot uitgevallen hommel. In verhouding heeft hij voor een vlinder vrij kleine vleugels, die in eerste instantie voorzien zijn van lichtbruine schubben. Echter al bij de eerste vlucht verliest hij deze schubben, waardoor de typische doorschijnende “glas” vleugels overblijven, omzoomt door een roodbruine rand.

De spanwijdte van de vleugels bedraagt tussen de 38 en 48 mm. De glasvleugelpijlstaart hangt met zijn razendsnelle vleugelslag stil bij de bloemen om de nectar te drinken, daarin lijkt hij precies op de kolibrievlinder, ook een vlinder uit de familie pijlstaart.

Hoewel het een nachtvlinder betreft is hij overdag actief. Meeste kans om ze bezig te zien is aan het eind van de ochtend en begin middag op een zonnige plek bij bloemen van bijv. de kamperfoelie, rododendron of vlinderstruik. Je vind ze in Nederland bij de zandgronden, in de duinen en op de heide of in open plekken in het bos.

Ze komen voor in vrijwel heel Europa, Azië en Noord Afrika.

Tussen juni en augustus zijn er de helder groene rupsen met bruine stippen opzij en een bruin rode onderkant en de kenmerkende puntstaart , vaak te vinden op de kamperfoelie en rododendron. Overwinteren doet hij als pop in de grond. Vanaf eind april kun je de eerste generatie vlinders zien, rond eind augustus vliegt er nog een tweede generatie.

Waarneming en eigen foto's: Noord Brabant bij een bosrand.