Johannesburg airport is de belangrijkste luchthaven van Zuid Afrika, hoe is alles geregeld daar, hoe is de luchthaven ontstaan en mijn ervaring op deze luchthaven.

Wat wil je weten over OR Tambo airport in Johannesburg?

De naam van de luchthaven:

Johannesburg Airport werd al in 1952 opgericht en kreeg toen de naam Jan Smuts Airport. Jan Smuts was drie keer premier van Zuid Afrika en was in 1950 gestorven. In 1994 veranderen ze de naam van de luchthaven in Johannesburg International Airport, hoewel deze naam nog veel gebruikt wordt heet de luchthaven sinds 2006 officieel OR Tambo International Airport, vernoemd naar Olivier Reginald Tambo, voormalig president van het ANC die samen met Mandela tegen de apartheid streed.

De ICAO – code van de luchthaven is FAJS, de eerste twee letters zijn de landcode, de JS verwijzen nog terug naar de oorspronkelijke naam van het vliegveld Jan Smuts.

Mijn ervaring op OR Tambo Airport

Zoals jullie al in een eerder konden lezen in mijn luchtdoop was mijn allereerste vliegervaring een vlucht van Schiphol naar Johannesburg. Ik maakte die vlucht samen met een camera journalist in opdracht van een tv programma,  daarover later meer. .

We waren die ochtend om 10 uur vertrokken vanuit Schiphol en landen 11 uur later op de luchthaven in Johannesburg. Het is daar dan 10 uur in de avond, vanwege het uur tijdsverschil in onze wintertijd. Er moeten opnames gemaakt worden voor het programma, dus wachten we met uitstappen totdat de andere passagiers zijn uitgestapt.  Terwijl ik mijn weg zoek op deze onbekende locatie, volgt de camera mij. Via een lange gang en een roltrap komen we bij de paspoortcontrole. Op Schiphol werden we diverse keren verzocht om ons te legitimeren en de film vergunning te tonen, maar hier kunnen we rustig onze gang gaan, niemand vraagt wat we aan het doen zijn.

Bij de paspoortcontrole zijn twee rijen, de eerste rij is bedoeld voor mensen met een Afrikaans paspoort, die rij is niet zolang en schiet snel op. De tweede rij is voor ons, de buitenlanders, het is een lange rij, maar al direct is de rustgevende invloed van Afrika voelbaar. Iedereen laat het rustig over zich heen komen, er wordt wat gepraat in de rij en ieder wacht geduldig op zijn beurt.  De douane wil weten wat ik kom doen in hun land en reageren dan erg spontaan: “ You will enjoy our beautiful country”.

Dan moet ik op zoek naar de koffers, maar ook hier is iedereen vriendelijk en behulpzaam. We willen nog even wat zuid Afrikaanse randen pinnen,  dus spreek ik iemand van het personeel aan, dat valt nog niet mee in alle hectiek van zo’n eerste reis en onder het constante oog van de camera, pffff... hoe zeg je dat in het Engels. We vragen naar the ATM, automatic teller machine of een Cashpoint, gelukkig hij begrijpt het en begeleid ons helemaal, met de lift naar het apparaat. Onderweg maken we een gezellig praatje, dan weer terug naar beneden, waar hij een taxi heeft geregeld om ons naar het hotel te brengen voor de eerste overnachting. Het is een erg oude, beetje vieze rode auto en we weten niet of we het wel helemaal vertrouwen, dus vragen we naar zijn papieren alles lijkt in orde te zijn, dus koffers in laden en vertrekken maar. We moeten ongeveer 10 min rijden naar ons hotel in Boksburg, we hadden ook gratis met een busje van het hotel mee kunnen rijden, maar vanwege het filmen waren we daarvoor te laat, het is inmiddels al ruim half 12.

De volgende ochtend gaan we met het busje van het hotel terug naar OR Airport, we stappen uit bij Domestic flight (binnenlandse vlucht) en gaan inchecken. Het gaat hier allemaal heel wat minder formeel als op Schiphol. De koffer wordt gewogen en meegenomen. De dames bij de incheckbalie vinden het allemaal reuze interessant. Dan gaan we verder door de douane, waar de handbagage wordt gecontroleerd. We zoeken waar we moeten boarden en gaan daar vlakbij even wat drinken, dan mogen we door het poortje een bus in, die brengt ons naar het kleine vliegtuig, waarmee we het volgende stukje van de reis zullen maken. We kunnen nog niet meteen instappen, want er wordt nog gepoetst. Dan is het zover, via een trapje mogen we het vliegtuig in. Het tweede deel van onze reis kan beginnen.  

OR Tambo Airport

Sinds 1996 is OR Tambo Airport, na Dubai International Airport, de drukste luchthaven van Afrika en het is de grootste luchthaven in het midden oosten. Wereldwijd hoort het bij de 100 drukste vliegvelden ter wereld, het verwerkt jaarlijks meer dan 17 miljoen passagiers. Dit aantal zal naar verwachting nog oplopen tot 24 miljoen in 2015, daarom wordt er aan uitbreiding gewerkt. Er zijn twee terminals A en B , terminal A is voor alle internationale vluchten, vanuit terminal B vertrekken alle binnenlandse vluchten (Domestic flights)                                                                       
                                                                      
Op de luchthaven is veel personeel, ze zijn goed herkenbaar aan de kleding, ik vond ze erg vriendelijk en behulpzaam. De luchthaven is aangepast voor gebruik door gehandicapten, er zijn rolstoelhellingen en aangepaste toiletten, telefoons en aangepaste liften, sommige zelfs voorzien van brailleknoppen.

Hoewel het dus een erg grote en drukke luchthaven is heerst er toch een rustige sfeer. Iedereen is behulpzaam en er is genoeg herkenbaar personeel om je vragen te beantwoorden of je te helpen. Op mijn terug reis was ik zonder de inmiddels vertrouwde camera begeleiding, ik kwam rond 3 uur aan op de luchthaven en mijn vlucht naar Nederland vertrok pas rond half twaalf. Ik had dus nog ruim de tijd om de hele luchthaven te verkennen, na het inchecken lekker snuffelen in de vele winkeltjes en de laatste souvenirs verzamelen. Mijn tas werd steeds zwaarder, maar ik genoot ervan. Daarna lekker iets gegeten bij een van de restaurantjes en toen op zoek naar de juiste gate en wachten. Ik heb me geen moment onveilig gevoelt en vond het een heerlijk avontuur..